ฝึกเขียน นายตัวอักษร

เรื่องที่1 ‪#‎ปากกาของฉัน‬

โก๊ะเก่ก๊ะโก๊ะๆ เสียงขุนไก่ร้องในเวลาตอนเช้าๆ#สียานู เป็นเด็กผู้ชายคนหนึ่ง น่ารัก เขามีฉายาว่า ‪#‎ตัวเตีย‬
เมื่อครั้งสียานูได้ก้าวชีวิตไปยังโรงเรียนเพื่อ ศึกษา หาวิชาความรู้ กับคู่กาย ที่ชื่อว่า #"ปากกา"
สียานูเป็นเด็กฉลาดกว่าคนอื่นๆที่อยู่ในห้อง เมื่อครั้งที่คุณครูจดบันทึกบนหน้าแผ่นกระดานดำ สียานู เลยไม่รอช้า ยีบคู่กาย"ปากกา" ขึ้นมาเขียนอย่างรวดเร็ว

เด๊ง ' เด๊ง ' เสียงครูตีโต๊ะ นักเรียนทุกคนจร้า เขียนเสจแล้วส่งเลยทันที..สียานู เมื่อได้ยินเสียงนั้นแล้ว ก็ลุกวิ่ง รีบส่งเลยทันที..นี้ครับคุณครู ผมเสร็จแล้ว
"ครู โห้ๆๆ สียานูเขียนเร็วจังเลย เสร็จ คนที่หนึ่งอีกด้วย "คริ คริ สียานูยิ้มใหญ่ ขอบคุณครับคุณครู....วันและวันสียานูเป็นแบบนี้เสมอ.....วันต่อมาๆโลกนี้ผ่านอย่างรวดเร็วเนอะ

เช้าวันคืนผ่านไป"โก๊ะเก่ก๊ะโก๊ะๆ เสียงขุนไก่ร้องในเวลาตอนเช้าๆ สียานู ก้าวชีวิตสู่วัยรุ่นสะแล้ว " เฮือก ๆๆ เช้าแล้วหราเนียย สียานูก้าวสู่ชีวิตกลายเป็นวัยรุ่นอย่างสมบูรณ์ กายและใจแข็งแกร่ง ยังดั่งเหล็กกล้า..

‪#‎คุณแม่‬ สียานูลูกจร้าา วันนี้ลูกจะไปโรงเรียนมัย 
‪#‎สียานู‬ ไปคับคุณแม่

สียานูเลยไม่รอช้า
ออกจากบ้าน ยีบคู่กายของตน"ปากกา" เพื่อไปศึกษา...ต่อ

ติ๊งต๊อง ติ๊งต๊อง ขณะนี้เวลา แปดนาฬิกา สามสิบนาที ได้เวลาเข้าห้องเรียนแล้วค่ะ เสียงกริ๊งเรียกเข้าห้องเรียน สียานูได้เข้าห้องเรียน เพื่อศึกษา หาความรู้
เอ๋ เอ๋ สียานู เพื่อนถาม วันนี้เรียนเป็นไงบ้าง ส่งก่อนเพื่อนมัย สียานู ยิ้ม ยิ้ม ก็เลยตอบว่า ส่งหลังๆฮึก ฮึก
"เพื่อน เอ๋ เอ๋ ทำไหมละสียานู ส่งหลังเพื่อน สียานู เงียบ ไม่ได้ตอบกลับไป ฮึก ฮึก...
นับเวลาและวัน สียานู กดดันกับการเรียนมากยิ่งขึ้น และ นับวันๆการเขียน การเขียนของสียานูได้ช้าลง ช้าลง ส่งช้าหลังเพื่อนทุกที เพราะต้องเจอกับการเขียนแบบตัวเลข ซึ่งไม่ถนัดสำหรับเขา "เฮ้ เฮ้ รู้สึกขี่เกียจแล้วน่ะ พักสักครู เฮือกกกๆ ไม่ได้ ไม่ได้(ปลุกตัวเอง)ฉันจะต้องไม่ขี่เกียจวิชานี้ ฉันต้องพยายามสิ ฉันจะต้องทำให้ได้ และ ฉันจะต้องเขียนมันให้จงได้ ฉันจะต้องเสร็จส่งก่อนเพื่อน ค่อยดูสิ !!
และแล้วด้วยความพยายาม และดุอาร์ ของสียานู นั่น ทำให้สียานู เขียนได้เร็ว และเสร็จส่งก่อนเพื่อน ทุกครั้ง เย้ เย้ ฉันทำได้แล้ว ดีใจ ดีใจ อัลฮัมดุลีละห..

 

 

เรื่องที่ 2

‪#‎ตลาดใกล้บ้าน‬

ก๊อก ก๊อก "อัสลามมูอาลัยกุม ๆ เสียงสลามหน้าบ้านของ#รุสมี เอ๋ เอ๋ เสียงคุนๆจังอ่ะ เลยตอบกลับว่า "วาอาลัยกูมุสสลาม "แฆร๊ง ๆๆ
เปิดประตู อ่าวๆ...‪#‎รอฮานี‬ ว่างัยมีอะไรหราถึงมาเรียกอยู่หน้าบ้านแต่เช้าเนียย อิอิ..
นี่ นี่ ฉันมาช่วนเธอให้ไป#ตลาด อ่ะ
รุสมี : อ่ออๆ ตลาดทีไหนอ่ะรอฮานี เช้าๆแบบนี้มีตลาดด้วยหรา
รอฮานี : อะอ่าา มีสิ เขาพึ่งเปิดตลาดใหม่แน่ะ คนเยอะเลย ของขาย เยอะแยะมากหมายเลย แถมยังราคาถูกอีกด้วย เธอจะไปกับฉันไหม...

รุสมี : หือ ...ๆ ดีไหมอ่ะ รอฮานี ตลาดอ่ะ เป็นสถานที ทีน่ารังเกียจของอัลลอฮน่ะ เราว่าอย่าไปเลยน่ะ...
รอฮานี : ห่ะ ห่ะ อะไรกัน รุสมี น่ารังเกียจทีไหนกัน เราก็แค่ไปซื้อของแล้วก็กลับบ้านเท่านั้นเอง....
รุสมี :รอฮานี เพื่อนรัก รู้หรือไหมว่า ตลาด มันเป็นสถานที่น่ารังเกียจของอัลลอฮน่ะ และ อีกอย่างมันเป็นสถานที่ ทีมีผู้คนชายหญิงมากหมายปะปนกันอยู่ ซึ่งในนัน อาจจะไม่ มัฮรอม อยู่กันก็ได้ และรู้อีกหรือไหมว่า ตลาด มันเป็นสถานที่จะสร้างฟิตนะฮ์ ให้แก่เรา มีผู้คนเล่าฝูง นินทากันอยู่ ถึงแม้ว่าตลาดนั้นจะใกล้บ้าน หรือ ไกลบ้านเราก็ตาม...
รอฮานี " ถึง สะดุด ตกอก ตกใจ ใช้ ใช้ จริงด้วยๆ รุสมี พูดถูก โอ่ย โอ่ย " ดีน่ะที่เรายังไม่ได้ไป...อัลฮัมดุลีละฮ์
ขอบคุณน่ะ (มอกาเสห) รุสมีที่ได้บอกและเตื่อนเรา...
รุสมี : "ไม่เป็นไรจร้า รอฮานี เพื่อนรัก เราเป็นเพื่อนกัน เราตักเตื่อนซึ่งกันและกันน่ะ...
รอฮานี "จร้าา รุสมีเพื่อนรัก...

"จงอย่าหาทางให้เกิดฟิตนะฮ์ และจงห่างไกลจากการที่ที่เป็นน่ารังเกียจของอัลลอฮ จงหาทางให้เกิดผลดี แก่ตน และ คนอื่นๆ และจงหาทางที่อัลลอฮ ได้อนุมัติ"

‪#‎เรื่องที่3

‬

‎

 

ผิดการประการใด ขอองค์อัลลอฮ โปรดอภัยโทษ ด้วย Astaffirullah

เพื่อว่าจะได้เป็นนักเขียนกับเขาบ้าง

‪#‎จุดสุดท้าย‬

อัลฮัมดุลีละห ฮีรอบบีลอาลามีน วาซอลาตุลวัสสลาม อาลาอัซรอฟีล อัมบียา อีวัลมูรซาลีม ซัยยีดีนา มูฮัมมัด วาอาลาอาลีฮี วาสอฮ บีอีลอัชมาอิญ..
Asataffirullah hal azim...

อัลลอฮ (ซบ) ส่งมายังโลก "มนุยษ์ และ ยีน " เพื่อเข้ารพภักดี และ ยอมจำนนต่ออัลลอฮแต่เพียงองค์เดียว ไม่มีเหตุอื่นใดๆที่อัลลอฮสร้างมนุษย์และยีน ส่ง มายังโลก(ดุนยา) เพื่อให้ปฎิบัติตามคำสั่งของพระองค์ ทำความดีนั้นเอง
ตั้งแต่ที่อยู่ในท้องมารดา เราได้คำหมั่นสัญญากับพระองค์ก่อนจะถูกส่งมายังโลก(ดุนยา)นี้ ไว้ว่า เราจะทำตามเชื่อพระองค์ องค์เดียว จะปฏิบัติตาม คำสั่งของพระองค์ อย่างเดียว โดยจะไม่หักหลัง พระองค์เลย

เมื่อลืมตาสัมผัสกับธรรมชาติที่สดใส่ และ สง่างามของโลก(ดุนยา)อั้นมายา โลกที่เต็มไปด้วยบททดสอบ โลกที่เต็มไปด้วย ความหลอกหลอน มารร้าย(ซัยฏอน)แสงสีประกายต่างๆนานา โลก(ดุนยา) เป็นแหล่ง เป็นสถานที่ทีมนุษย์ จะต้องรวบรวม อามาล อีบาดัต รวมรวมอีหมาน กับการทำความดี ทุกๆความดี ไม่ว่าจะเป็น ละหมาด ศิลอด ซากาต ทำฮัจญ์ และอื่นๆ ล้วนแต่แล้ว ทุกๆความดี และเมื่อถึงจุดหมดเวลาทุกสิ่ง เมื่อความตายนั่นเข้ามายืน อัลลอฮ(ซบ) จะสั่งเสียเก็บชีวิตและวิญญาน เมื่อเงื่อนไขหมดเวลาที่จะอยู่บนโลก(ดุนยา)...

เข้าสู้โลก(กูบุร)โลกแห่งความกลัว กับ การเผชิญ (มลาอีกะฮ)มุนกัร และ นากีร ที่มาพร้อมกับ คำถาม และ อาซาบ
ความดีที่ก่อนอยู่โลก(ดุนยา) อีหมาน อามาล อีบาดัต สมบูรณ์ ก็จะไม่ถูกลงโทษ(seksa)
และความชั่วที่ก่ออยู่โลก(ดุนยา) ที่กระทำผิด ก็จะถูกลงโทษ ยังแสนสาหัส และทรมาน..

จุดสุดท้าย เมื่อประกาศร้องเสียงครั้งสุดท้าย เข้าสู่โลก อาคีรัต โลกแห่งวันพิพากษา โลกแห่งความเป็นจริง โลกแห่งความเปลื่อยกาย โลกแห่งความเปิดเผย
โลกแห่งความร่ำร้อง โลกแห่งความตะลึ่ง โลกแห่งได้รับผลตอบแทน โลกที่มีเมือง สวรรค์ และ เมื่องนรก โลกที่พึ่งด้วยตนเอง ต่างคนต่างไป กับชะตาของตน..

 

‪#‎เรื่องที่4‬

เรื่องที่4 ‪#‎ศัตรูหมายเลขหนึ่ง‬

สองสิ่งที่มีอยู่ในกายของมนุษย์ 
เรารู้หรือไหม?ตลอดจนที่เรามีชีวิตอยู่บนโลก ศัตรูของเราคือใคร?และเรารู้อีกหรือไหม ศัตรูตนนี้มันฆ่าไม่ตาย จะยิ่งด้วยปืน จะระเบิดด้วยปรมาณู มันก็ยังไม่สูญหาย แม้แต่รอยแผลเป็น
รู้อีกหรือไหมว่าเป็นศัตรูอะไร?

Asataffirullah hal azim จัดการเขียนเรื่องครั้งนี้ ซึ่งผมอยากให้ตัวเองได้เข้าใจ และคนอื่นๆได้เข้าใจ และ ร่วมมาปฏิบัติใช้ในชีวิต มันดีแน่นอน ถ้าเราเอาชนะกับศัตรู ตนนี้ แน่แท้ ดีสิกว่า ที่เราเอาชนะกับศัตรูบนหน้าแผ่นดิน(กาฟีร)เสียอีก

อีบลีซ(ละนะตุลลลอฮ)ศัตรูของอัลลอฮซึ่งได้ทรยศกับอัลลอฮโดยไม่มอบหมายตน สูญูดต่อ นาบี อาดัม อัลลอฮได้ประกาศ อีบลีซ คือ ศัตรู
นาบีอาดัม และ ซีตีฮาวา ถูกลงโทษส่งมายังโลก(ดุนยา)ก็เพราะถูกหลอกพ่ายแพ้จากศัตรู(อีบลีซ)
ฟาโรห์ ราชาแห่งอียีปต์ ประกาศว่าเขา คือ เทพพระเจ้า มีอำนาจเหนื่อทุกสิ่ง ก็ยังถูกหลอกพ่ายแพ้กับศัตรู (ซัยฏอน,นัฟซู)
กอรูณ เจ้ามหาเศรษฐี ร่ำรวย บนหน้าแผ่นดิน สมัยนาบี มูซา ก็ยังถูกหลอกพ่ายแพ้กับศัตรู(ซัยฏอน,นัฟซู)
อาบู ยะฮา และ อาบู ละฮับ ลุงแท้ๆของนาบี มูฮัมหมัด(ซล) ก็ยังถูกหลอกพ่ายแพ้กับศัตรู เช่นกัน
ฉะนั้นซึ่งอยากให้เราและพวกเราได้รับรู้ ไม่ว่าเราจะเอาชนะศัตรู บนหน้าแผ่นดิน(กาฟีร) ขนาดไหน จะชนะถึงได้กอบกู้อิสลามเป็นที่หนึ่งอย่างไร มันก็ยังไม่ชนะ 
ยังไม่ชนะ ทำไหมยังไม่ชนะ เรามั่วแต่ต่อสู้กับศัตรู ที่ไม่เป็นหมายเลขหนึ่ง ลืมตัวทุกสิ่งว่าในตัวของตนนั้น มีศัตรูที่ร้ายกาจตนหนึ่ง ศัตรูที่ชั่ว ูที่ติดร่างกายมาโดยตลอด มันคือ ศัตรู นัฟซู ศัตรู หมายเลขหนึ่ง ของมนุษย์
ไม่ใช้ศัตรู กาฟีร ไม่ใช้ศัตรูเพื่อนฝูงนักเล่ง มันคือศัตรู นัฟซู ที่อยู่ในจิต ศัตรูที่จะคว่ำความคิด สร้างปัญหา สร้างบาป หลอกหลอน ทุกสิ่งที่กระทำเป็นฮารอม
มนุษย์ มันยากที่จะเอาชนะกับศัตรูตนนี้ มีอีหม่านเเล้ว แต่ไม่อดทน(ซอบาร) ก็ยังไม่ชนะกับตนนี้ สามสิ่งที่จะเอาชนะกับศัตรูตนนี้ ยอมเป็นผู้มีอีหม่านเข็มแข็ง อดทน(ซอบาร) และ ตักวา กลัวในอัลลอฮ เท่านั้น.

ถ้าคุณคือ? คนทีเอาชนะนัฟซูของคุณได้ บังคับจิตไม่ให้ทำความชั่วได้ คุณคือ คนที่ชนะ ทุกๆสิ่ง

 

เรื่องที่ 5

 

‎

เรื่องที่5 ‪#‎แสงดั่งประกฏ‬

ฟรู่ม ฟรู่ม เสียงลมพัดมาพัดไป ค่ำคืนที่เงียบสงั่น บรรยกาศเต็มไปด้วยความวาดกลัว ไม่มีเสียงผู้คน ค่ำคืนที่ไม่มีแสง รอบกายเต็มไปด้วยสิ่งเหล่าร้าย

ชายหนุ่มผู้หนึ่ง ทีมีนามว่า "รัศมีบนใบหน้า" ชายสองแสงประกายจากใบหน้า เหมื่อนดั่งพลอยเพชรสีขาว ที่ แสงประกายยัง วูบว๊าบ วูบว๊าบ ชายที่ยอมรับว่าตนผิดเสมอ แม้ตนนั้นทำความดี
ชายหนุ่มผู้เป็นบ่าวของพระองค์ ที่อ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ่ในการทำอามาลอีบาดาห ทุกๆกระทำความผิด ล้วนจะขออภัยโทษจากพระองค์ เตาบัติ อัซตัฟฟีรูลลอฮ ทันที และคร่ำร้องไห ทุกๆคืนของวัน

ณ คืน ชายหนุ่มผู้ดั่งแสง ออกจากบ้าน มุ่งไปยังมัสยิดในเวลาค่ำคืน เพื่อทำการนมาซ ศูบฮ เดินเท้าเปล่า โดยปราศจากไฟติดมือ รอบกายเต็มไปด้วยป่าและสัตว์ร้ายต่างๆนานา ในขณะเดินของทุกๆคืน ก่อนถึงมัสญิด ชายหนุ่มมักจะคร่ำร้องไห ทุกๆครั้ง กลัวว่าจะตายโดยยังไม่นมาซ และยังคร่ำร้องไห กลัวว่า มีความผิดบาปติดตัวอยู่
ชายหนุ่มผู้เป็นใจที่แข็งแกร่ง ศรัทธายึดแน่นกับพระองค์ โดยไม่วาดกลัวจากสิ่งเหล่าร้ายทั้งปวล แม้ทางจะมืด วาดกลัวแค่ไหน ก็ไม่อาจรู้สึกกลัว ยึดถืออยู่ในใจเสมอว่า พระองค์ องค์เดียว องค์เดียว 
ยอมผู้กำหนดทุกสิ่ง.

"มนุษย์ที่เดินในเวลากลางคืน เพื่อทำอามาลอีบาดาห นมาซ ของทุกๆเวลา(วักตู)ของกลางคืน โดยปราศจากไม่มีแสงนำพา โลกอาคีรัต พระองค์อัลลอฮ จะตอบแทนด้วยแสงที่สว่างไสว่ให้กับเขา"

 

นักเขียนมือใหม่ เรื่องที่ 6

นักดาอีย์ มือใหม่/ น้ำหมึกแห่งอุมมะห์ รู้สึกเป็นกำลังใจ

เผยแพร่โดย Ibnu Seerin · 18 กุมภาพันธ์

‪#‎อาการมันเปลี่ยนน่ะ‬

เวลาที่มนุษย์รู้สึกตื่นเต้น อะไรบ้างอย่าง มันก็เปลี่ยน
สมองมันจะสั่งให้รู้สึก เมื่อได้รับความรู้สึก มันจะเกิดผลอาการจากภายนอก

กับการเขียนเรื่องครั้งนี้ซึ่งผมอยากจะบอกกับการรู้สึก นาทีสุดท้ายที่จะเข้ารับสอบสัมภาษณ์ โอ้ยๆๆ มันชังตื่นเต้นมาก แค่มาเป็นเพื่อนที่จะเข้ารับสอบสัมภาษณ์ น่ะ ดั่งตื่นเต้นว่าตัวเองจะรับเข้าสอบสัมภาษณ์ แนะ
นาทีสำคัญที่จะเข้ารับสอบสัมภาษณ์ ใจไม่รู้ว่าเป็นอะไร เหมื่อนหัวใจแทบหลุด แนะ
อาหามะ เพื่อนรัก วันแรกที่จะเข้ารับสอบสัมภาษณ์ ของ คณะ เอก
อิสลามศึกษา เอ๋ เอ๋ ดูจากสีหน้าแล้ว นายดูขาวมากน่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฝีปากกลายเป็นสีขาวศพ แนะ 
อออๆ มือสั่นอีกด้วย กลับถึงบ้านคราวนี้ คงไม่สบาย ยาวเลย แน่ๆ คนเขียนก็เขียนไป หูก็ฟังไปพลางๆ ของการพูดให้กำลังใจของรุ่นพี่ๆ ฟังไปพลางๆ เพื่อว่าตนจะโดนรับสัมภาษณ์อีกไปกี่เดือนข้างหน้า
อาหามะ ถึงเวลาของนายแล้วน่ะ จงมั่นใจ ตั้งความหวังให้กับอัลลอฮ ก้าวเท้าไป พร้อมดุอาร์ อีกอย่าง ตอบคำถามที่อาจารย์ถามดีๆละ.

"ความสำเร็จ อยู่ไม่กี่ก้าวแล้วน่ะ จงมั่นใจกับตน ทำให้ดีทีสุด Allah bersamanya"

                    #‎เรื่องที่7‬

กลับมาอีกครั้ง ของนักเขียนตัวน้อย ยังที่หายไปนาน วันนี้เอาสักเรื่องน่ะ เรื่องที่ 7 แล้ว เพื่อว่าจะเป็นนักเขียนกับเขาบ้าง อินซาอัลลอห ผิดคำประการใดขอมาอาฟ และ...ช่วยๆกันแก้น่ะ ^^

เรื่องที่7 โอ้....โลก ดุนยา
โอ้....โลกดุนยา ทำมั้ยเธอจึงสวยงามยิ่งนี้ ทำมั้ยเธอจึงทำให้ผู้คนทั้งโลกต้องหลงไหล่อยู่กับเธอ เธอทำให้มนุษย์ทุกคนต้องมีเสียงหัวเราะ เฮฮา มีความสุข เพราะได้สุขสบายที่ได้เห็นและอยู่กับเธอ โอ้..โลกดุนยา พวกฉันได้เห็นเธอแล้ว ได้สัมผัสในตัวเธอ ความสวยงามของเธอที่พระองค์อัลลอฮส่งประดับประดามา มันชั่งสวยงามและมีความหลงไหล่ ยิ่งมองเธอ พวกฉันก็ยิ่งรักเธอชอบเธอ เพราะในตัวเธอชั่งมีมาก หลายสิ่งหลายอย่างหลายชนิด ที่มนุษย์อยากจะค้นหา
พระองค์ อัลลอฮ ได้สร้างโลกเพื่อความต้องการของพระองค์ สร้างเพื่อมนุษย์คนหนึ่ง ที่มีเชื่อว่า อาดัม เจ้าพ่อแห่งมนุษย์แรกของโลกใบนี้
เหล่า ยามทูต(มลาอีกะห) ได้กล่าวว่า โอ้ พระเจ้าผู้ทรงเกรียงไกร ของข้า ทำมั้ยพระองค์ จึงอยากส่งมนุษย์ไปยังโลกที่สวยงามของพระองค์ รู้ดีแล้วว่า มนุษย์นั้นมันชั่งจะทรยศพระองค์ ข้ามกฎหัวเหนือของพระองค์อยู่ตลอดเวลา
พระองค์อัลลอห ได้กล่าวแก่ มลาอีกะห ว่า โอ้ มลาอีกะห ผู้ดั่งไม่รู้ดี เจ้ายังไม่รู้สิ่งที่ข้ากำลังจะทำ ข้าผู้รอบรู้ รอบเห็น เหนื่อยิ่งกว่าเจ้า โอ้ มลาอีกะห และอีกอย่างข้าจะส่งทำมนุษย์ ผู้ที่มีความสวยงามกว่าเจ้า และสวยงามกว่า มัคลุ(สิ่งแวดล้อม)อื่นๆ เหล่าพวกเจ้า มลาอีกะห ทั้งปวลต้องเคารพ
ท้องฟ้าและพื้นดินกลับกลายทะเลาะกัน บ่งบอกว่าใครเหนื่อกว่า
ท้องฟ้า : โอ้ เจ้าพื้นดินสีเขียวในบนพื้นดินของเจ้ามีไหม?คนที่ยิ่งใหญ่กว่าข้า ของข้าบนท้องฟ้า มีดั่งยามทูต(มลาอีกะห)และเทพธิดา(นางฟ้าสวรรค์) ที่สวยๆงามๆ
พื้นดิน : โอ้ เจ้าท้องฟ้า ผู้ที่มีความสวยงามและความหลากหลาย เจ้าไม่รู้อะไรจริงๆเลยหรอเนีย บนพื้นดินของข้า นั้นมีมนุษย์ มนุษย์ทีพระองค์อัลลอหให้เกียรติ เหล่ามลาอีกะหทั้งปวลต้องเคารพ รู้ไหม?ว่ามนุษย์ของข้า ชื่ออะไร? ท้องฟ้า : ไม่รู้ๆๆ...
เขาคือ มูฮัมหมัดศาสนทูตคนสุดท้ายของพระองค์ ใช่ๆเขาคือ นบีมูฮัมหมัด รอซุลลัลเลาะห์ คนสุดท้ายบนโลกใบนี้
นบีมูฮัมหมัดเป็นผู้ที่มีความเมตตา ความซื่อสัตย์ และเป็นผู้นำของมนุษย์ทั้งโลกนี้และโลกหน้า....

#‎เรื่องที่‬ 8 พายุมรณะ กับมนุษย์ที่ขาดแสงธรรม(ฮีดายะฮ์)

‪#‎ตอนที่‬ 1:...
ท่านผู้โดยสารทุกท่านโปรดทราบ ขณะนี้เราเจอสภาพอากาศที่แปรปรวน เครื่องบินอาจจะมีอาการสั่นๆเล็กน้อยถึงปานกลาง ขอให้ทุกคนทุกท่านอยู่ในความสงบ "ซุบฮานัลลอฮๆเสียงของผู้โดยสาร กัปตันผู้เชี่ยวชาญการบินของเราจะพาทุกท่านถึงที่หมายอย่างปลอดภัยแน่นอนค่ะ....
แอร์โฮสเตสสาวสวยพูดออกไปอย่างน่ารัก ใส่ๆแต่สั่นๆตามสายเป็นครั้งที่สาม เพื่อสร้างความมั่นใจแก่ผู้โดยสาร รวมทั้งพนักงานทุกคนที่ร่วมชะตากรรมเดียวกันบนเครื่องบินโบอิ้ง ของสายการบินปัตตานีแอร์ไลน์ แต่ถึงจะพูดอย่างไรผู้โดยสารส่วนใหญ่ก็ยังอยู่ในภาวะสั่นๆกลัวๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ดี เพราะต่างคนก็ต่างรู้อยู่แก่ใจว่า ไม่มีใครรับความปลอดภัยได้ร้อยเปอร์เซนต์ และยังที่แอร์โฮสเตสพูดจบ ใบพัดปีกขวาของเครื่องบินเกิดขัดข้อง เนื้องจากโดนฟ้าผ่า พุงเข้า เครื่องบินเสียการทรวงตัวทันทีและอย่างรวดเร็ว ทำให้ผู้โดยสารที่นั่งอยู่ทางซ้ายก็ไถลลงไปทางขวา เสียงกรีดร้อง อัลลอฮูอักบัร ที่ดังระงมของผู้คนผู้โดยสาร ต่างคนต่างวัย ไม่อาจช่วยชีวิตที่กำลังแขวนอยู่บนเส้นด้ายในขณะนี้ได้เลย.....

กัปตันทั้งสองพยายามประคองเครื่องบินให้ร่อนลงสู้เบื้อล่างให้นิ่มนวลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และจากประสบการณ์การบินที่ยาวนาน ทำให้กัปตันสามารถคาดความปลอดภัยได้ว่าเครื่องบินกำลังบินอยู่เหนือทะเลทราย กัปตันเลยตัดสิ้นใจใช้สายทางทะเลทรายเป็นฉุกเฉิน ถึงแม้ว่ามันเสี่ยงมากจะการระเบิด แต่ยังไงก็ต้องทำลองดู ในขณะเดียวกันนั้นกัปตันทั้งสองก็ยังนั่งคุยกัน
กัปตันหนึ่ง: คุณว่าเราจะรอดมั้ย?.....
 

#‎ตอนที่2‬
กัปตันสอง: ผมหวังว่าเราจะรอด แล้วคุณคิดว่าไง
กัปตันหนึ่ง: ไม่รู้สิ ผมยังไงก็ได้ ผมพร้อมเสมอ เอ่อ...ผมเห็...นคุณทำปากขมุบขมิบ คุนสวดมนต์ใช่มั้ย

กัปตันสอง: ใช่ ก็ผมเป็นคนมุสลีมนี่ ผมขอดุอาร์ขออัลลอฮให้พวกเราทุกคนปลอดภัย
กัปตันหนึ่ง: คุณเชื่อว่าพระเจ้าอัลลอฮมีจริงหรอ?
กัปตันสอง: ใช่ ผมเชื่อ ว่าอัลลอฮของผมมีจริง
กัปตันหนึ่ง: ไม่พูดอะไร นอกจากยิ้มแล้วมองกัปตันสองด้วยสายตาดูถูก
เครื่องบินขนาดเล็กกลางลำนี้รับผู้โดยสารจากประเทศไทยมุ่งหน้าสู่ประเทศซาอุดีอาราเบีย เพื่อไปประกอบพิธีฮัจญ์ โดยมีผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกันประมาณร้อยห้าสิบคนไม่มีใครคาดคิดว่าการเดินทางที่ปลอดภัยที่สุดในโลก จะเป็นสาเหตุการตายของตัวเอง (พวกเราทุกคนคงไม่มีโอกาสทำฮัจญ์แล้วละ ฮืออๆๆ) ทั้งที่ก่อนออกเดินทางทุกอย่างเป็นปกติดี ไม่มีเค้าของพายุเลยแม้แต่น้อย แล้วพายุขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วก็ตรงเข้ามาชนเครื่องบินที่ไม่มีทางสู้ เครื่องบินถูกพายุพัดปลิวคล้ายว่าวกระดาษสายขาด ช่วงเวลาก่อนเครื่องบินตก กัปตันทั้งสองก็คุยกันต่อว่า.....

‪#‎ตอนที่3จบ‬
ย้อนดูจากเดิม :เครื่องบินถูกพายุพัดปลิวคล้ายว่าวสายขาด ช่วงเวลาก่อนเครื่องบินตก กัปตันทั้งสองก็คุยกันต...่อว่า...

กัปตันหนึ่ง: สงสัยพระเจ้าอัลลอฮของคุณจะไม่ได้ยินที่ที่คุณขอ ขอไปก็เปล่าประโยชน์(เขาหัวเราะในลำคอ ฮ่า ฮ่า ฮ่า)
กัปตันสอง: คุณคิดผิดแล้ว ความจริงพระเจ้าอัลลอฮของฉันทรงได้ยิน
กัปตันหนึ่ง: แล้วทำไมเขาไม่ช่วยคุณล่ะ
กัปตันสอง: ผมเป็นแค่บ่าว มีสิทธิแค่ขอ แต่ไม่มีสิทธิทวงถาม หากพระองค์ไม่ให้ ผมเชื่อว่าสิ่งที่ผมขออาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีสำหรับผม เพราะพระองค์ทรงรู้ดีที่สุดว่าอะไรดีสำหรับผม(แล้วกัปตันสองและผู้โดยสารก็กล่าวปฎิฎาณตนเป็นครั้งสุดท้าย ด้วยน้ำตาที่ไหล่ริม)
กัปตันหนึ่ง: เงียบ......
เครื่องบินตกลงสู่พื้นทะเลทรายตามแรงดึงอันมหาศาลของแรงโน้มถ่วงโลก
หลังจากนั้นเพียงไม่กี่ชั่วโมงเครื่องบินตกก็กลาย เป็นข่าวดังช็อคคนทั่วโลก ภายหลังการตรวจสอบความเสียหายก็พบเรื่องปาฎิหารย์ที่สร้างความฮือฮายิ่งกว่า มีรายงานข่าวว่ามีผู้รอดชีวิตจากเหตุการณ์เครื่องบินตก 1 คน!!!
ทันใดนั้นนักข่าวรีบเข้าไปสัมภาษณ์เขาทันที เขาคนนั้นคือ...กัปตันหนึ่ง!!
นักข่าว: คุณรอดมาได้อย่างไรค่ะ?
กัปตันหนึ่ง: ผมไม่รู้...ผมแค่นึกในใจว่า ถ้าผมรอดตาย ผมจะเชื่อว่าพระเจ้าอัลลอฮมีจริง?
นักข่าว: หมายความว่าก่อนเครื่องบินตก คุนไม่เชื่อเรื่องพระเจ้า?
กัปตันหนึ่ง: ครับ ผมไม่เชื่อ
นักข่าว: แล้วตอนนี้ล่ะค่ะ
กัปตันหนึ่ง: ทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะตอบ ฮ่า ฮ่า ผมว่าที่ผมรอดมาได้มันเป็นเรื่องบังเอิญมากกว่า ไม่มีหรอกพระเจ้าอัลลอฮ คุณว่ามั้ย?
นักข่าว: .....................
‪#‎จบ‬
"และอุปมาบรรดาผู้ที่ปฎิเศษศรัทธานั้น ดั่งผู้ที่ส่งเสียงตวาดสิ่ง (หมายถึงสัตว์) ที่มันฟังไม่รู้เรื่อง นอกจากเสียงเรียกและเสียงตะโกนเท่านั้นพวกเขาคือคนหูหนวก เป็นใบ้ ตาบอด(หมายถึงพวกเขาประหนึ่งคนหูหนวก เป็นใบ้และตาบอด)ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เข้าใจ"
(อัลบากาเราะฮ 171)
Cr.....ศีริน ดะเซะ
ด้วยน้ำหมึกแห่งอุมมะฮ

#‎เรื่องที่9‬:ใครจะไปรู้สิ่งที่คิดฝันในอ...ดีตกลับกลายสิ่งที่ไม่เกิดฝันในอนาคต

"มองหาความฝัน"ใครล่ะ?จะไปรู้สิ่งที่คิดฝันในอดีตจะต้องกลับกลายมาเป็นสิ่งที่ไม่เกิดฝันในอนาคต!!
ย้อนถึงอดีตก่อนตั้งแต่เรียนอยู่ชั้นอนุบาลหนึ่ง ตัวเล็กๆไร้เดียงสาและซ่นยิ่งกว่าลูกแมว ตัวน่ะดำๆกินลูกอมช๊อกโกแลตที่ไรไส้น้ำลายไหลย่อนถึงสะดือทุกที่
อดีต ทุกคนมักจะตั้งความฝันเป็นของตัวเอง(โตขึ้นหนูอยากเป็น)
ไว้เป็นคำตอบตอนที่เรียนอยู่ชั้นอนุบาล บางคนก็อยากจะเป็น ซุปเปอร์แมน สไปร์เดอร์แมน เอาไว้ต่อสู้กับเหล่าปีศาจ ฮีโร่ๆ(เหมื่อนว่าจะได้เป็นอย่างงันแหละ)คริ คริ^^ และบางคนก็อยากจะเป็นมนุษย์อวกาศที่ลอยบินอยู่นอกโลก(อ่าา!!อันนี่อาจจะเป็นจริงแหะ) นั้นเป็นแค่เพียงคำตอบเล็กน้อยสำหรับคำตอบตอนที่เรียนอยู่ชั้นอนุบาล ส่วนคำตอบยอดฮิตล่ะน่ะ คุณครูถามเปิบ : นักเรียนชายจร้าโตขึ้นอนาคตอยากจะเป็นอะไรเอ๊ย..โอ้..ผมจะเป็นทหารครับ เป็นตำรวจครับ ส่วนนักเรียนหญิงล่ะน่ะ หนูอยากเป็นคุณหมอค่ะ เป็นคุณครูค่ะ ใช่มั๊ย ใช่มั๊ย!! คุณผู้หญิงคุณผู้ชาย ตอนที่เรียนอยู่ชั้นอนุบาลตั้งความใฝ่ฝันแบบนี้ป่ะ อุอิ อุอิ^^ ชั่งเหอะน่าาใครจะตั้งความฝันอะไรก็แล้วแต่ขอแค่ฝันนั้นไม่เป็นฝันร้ายก็พอ(อ่าว!!ฝันร้ายมาเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย!!)"คงจะบินลอยมาล่ะสิ!
ใช่มันเป็นฝันร้าย ทุกความฝันที่ดีย่อมมีความฝันร้ายนั้นเป็นคู่ แปลว่า ทุกๆความใฝ่ฝันนั้นจะเป็นจริงก็ต่อเมื่อเรานั้นพยายามมองเข้าหาในสิ่งนั้นๆอย่าได้เกิดมาเป็นฝันร้ายเลย เดินไปครึ่งทางก็หยุดท้อหลงๆ(แบบนี้ไม่เอาน่ะ) จะต้องเดินความใฝ่ฝันแบบที่เราเล่นเกมบันได สตารท์ที่จุดเริ่มต้นโยนลูกเต๋าหนึ่งครั้งออกมาเป็นตัวเลขห้า ก็เดินเข้าไปห้า12345 กว่าจะถึงจุดสุดยอด จะต้องกลับมาเริ่มต้นจุดสตารท์ไม่รู้กี่รอบๆเพราะเจออุปสรรค์กลางทาง หมายเลข15 คุณตกบันไดต้องไปจุดเริ่มต้นใหม่น่ะ โอ้ยๆเซ็งๆ บางคนก็ไม่อยากเล่นก็เพราะท้อและบางคนก็มีความสุขหัวเราะเฮฮ่า ถึงจะเริ่มต้นใหม่พยายามตั้งใจเล่นอีกหน่อยสุดท้ายก็ถึงจุดสุดยอด นั้นแหละที่ชีวิตของคนเราตั้งความใฝ่ฝันเอาไว้ ก็เปรียบสเหมื่อนเกมบันไดงู เจออุปสรรค์อย่ารีบท้อ อย่ารีบตัดสินใจจะไม่เดินเข้าไป จงอดทนอีกหน่อย พยายามให้มาก

ความใฝ่ฝันตอนที่ตอบเรียนอยู่ชั้นอนุบาล บางครั้งก็จะเป็นจริงและบางครั้งก็ไม่เกิดเป็นจริง ซึ่งอยู่กับสิ่งแวดล้อมสภาพสังคมที่เป็นอยู่ สำหรับผู้ชายล่...ะน่ะ อนุบาลตั้งความใฝ่ฝันว่า ผมโตขึ้นอยากเป็นทหารครับเป็นตำรวจครับ(อันนี่ไม่ต้องฝันก็ได้)ยังไงผู้ชายต้องไปหลงเลือกเกณฑ์ทหารอยู่ดี เลือกจับถูกใบแดงหรือใบดำก็ขึ้นอยู่กับชะตา ซึ่งพระองค์ส่งเลือกที่ดีให้เราเอาไว้อยู่แล้วก็ขึ้นอยู่กับการนิญาติของเรา
ส่วนผู้ชายล่ะน่ะ บ้างคนก็ตั้งใจทำความฝันของตนเองให้เป็นจริงและบางคนก็ปล่อยไม่สนใจกับใฝ่ฝันของตนเองเลย..ไม่มากก็น้อยล่ะน่ะ ผู้ชายสมัยนี้มักไม่ติดอยู่กับบ้านสักเท่าไร เรียนหนังสือก็ไม่เรียน มักนิยมอยู่ในป่าเงียบ ไม่รู้ว่าไปหาอะไรกัน(คงจะไปหางูเห่าจับกลับมาทอดกรอบกินล่ะดิ!) ไหนล่ะ?ที่บอกกับตนว่าโตขึ้นผมอยากจะเป็นอย่างนี้อย่างโน้น ไหนล่ะ?ความใฝ่ฝัน อย่าบอกน่ะว่าใฝ่ฝันจะเป็นนายพรานจับงูเห่ากลับมากิน(แบบนี้ไม่เอาน่ะ)
ส่วนคุณ ผู้หญิงบ้างคนก็ตั้งใจทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริงและบางคนก็ปล่อยไม่สนใจกับความใฝ่ฝันของตนเองเลย ไม่มากก็น้อยเหมื่อนกัน ผู้หญิงก็ไม่ต่างมากกับพวกผู้ชาย บางคนก็ตั้งกลุ่มพบปะคุยกัน ประชุมสเหมือนเลือกตั้งสภายังงั่นแหละ ที่นั้ยได้จับกลุ่มมาเล่านิทาน เอ้ๆไม่ใช่ๆเล่านินทากัน เธอเล่าฉันฟังก็ไม่ต่างกันหรอก และบางคนก็ตบตีกันแย่งพระเอกจ๋อๆคนหนึ่ง(สงสัยจะหล่อนะดูล่ะสิ!)โห้ๆสุดยอด สุดสะตรึ้งเลยน่ะ ไหนล่ะ?ความใฝ่ฝัน...
จริงๆอย่างที่ผมบอกมั๊ย ใครจะไปรู้สิ่งที่คิดฝันในอดีตกลับกลายสิ่งที่ไม่เกิดฝันในอนาคต
"อัซตัฟฟีรูลลอฮ นาอูซูบีลละฮ์ ขอพระองค์ทรงห่างไกลจากสิ่งเหล่านี้ ห่างจากการฟิตนะห ทั้งปวล

"ปากกาของฉัน น้าหมึกของเธอ"
Cr...Seerin daseh


                          #‎เรื่องที่10‬

เรื่องที่ 10 รอมาฎอนที่รัก
อัสลามมูอาลัยกุม อับดุลเลาะ วาอาลัยกุมมูสลาม ya..อะหมัด เสียงสลามอั้นน่ารักและเสียงตอบรับสลามอั้นสุดแสนน่ารัก เช้าๆวันศุกร์บรรยากาศดี...ดี ลมพัดมาพัดไป สายหมอกขาวแจ่มใส่ ฝูงนกบินกระจ่ายเต็มท้องฟ้า ดอกไม้เบิกบานใกล้ๆรั่วบ้าน สงางามเต็มไปด้วยสีชมพู่

อับดุลเลาะ : บรรยากาศวันนี้ดีเนอะ ว่ามั้ยอะหมัด
อะหมัด : ใช่ๆอับดุลเลาะ วันนี้บรรยากาศดีดี
อับดุลเลาะและอะหมัด : อัลฮัมดุลีละห แด่พระองค์ส่งชีวิตใหม่ให้แก่พวกเรา ยังเมื่อคืนเราได้หลับตายไปแล้วขอบคุณพระองค์ยังปราณีชีวิตอยู่และได้เห็นความสวยงามของพระองค์และได้มอบตัวกระทำความดีแก่พระองค์อีก
อับดุลเลาะ : อีกไม่กี่วันแล้วน่ะ....
อะหมัด : อะไรอ่ะ!อับดุลเลาะ วันอะไรเอ่ย?
อับดุลเลาะ : อิอิวันทีเราต้องอดอยาก อดกิน อดดืมไง(ตอนกลางวันน่ะ) ฮ่า ฮ่า รอมาฏอนที่รักจะกลับมาแล้ว
อะหมัด : มาซาอัลลอฮ ลืมเลยอ่ะอิอิ เร็วจังแหห รู้สึกดีใจตื่นเต้นลึกซึ่งยังไงไม่รู้น่ะ..
รอมาฏอนกลับมาทันที่ต้องจัดเตรียมตัวให้พร้อมแล้วล่ะ(เตรียมแต่ตัวแล้วอีหม่านล่ะ)อะอ่าอ๊า!อย่าลืมน่ะเตรียมอีหม่านให้แข็งแรงด้วยล่ะ พอศิลอดมาครึ่งวันก็แฮมาเปิดฝาชี ข้าวๆฉันหิวๆแหะๆ(คงไม่กินอาหารซูฮุรล่ะสิ!)เอ๋ๆหรือว่าใจไม่อยากศิลอดกันแน่!
ติ๊กตอกๆๆเสียงนาฬิกาใหญ่เวลาสิบสองนาฬิกาสามสิบนาที "อัลลอฮฮูอักบัร อัลลอฮฮฮ.อุอักบัร"เสียงอาซานก่องใหญ่ดังไปทั่วในหมู่บ้านรีบชักช่วนมุสลีมีนมาพบปะกัน ณ มัสยิดดารุซสลาม...
อับดุลเลาะ : เฮ อะหมัดไปละหมาดญุมอัตกันเถอะ
อะหมัด : เออไปๆรอด้วยๆ
เสียงก้องใหญ่ในมัสญิด คอตีบยะอกุบอ่านคุตบะฮในเรื่องความประเสริฐของเดือนรอมาฎอน ความประเสริฐของในเดือนรอมาฏอนอัลมูบาร๊อก พระองค์อัลลอฮ.ซบ จะส่งผผลบุญสิบเท่าและส่งอภัยโทษล้างบาปก่อนหน้านี้และหลังจากนี้ และพระองค์อัลลอฮฺซบ จะส่งปิดประตู่นรกและจะส่งเปิดประตู่สวรรค์ อัล-เราะห์มัตจะส่งปลดปล่อยทุกพื่นที่และจะจับขังอีบลีซ ซัยฏอนและเหล่าสาวกของมัน
รอมาฎอนอัลมูบาร๊อก จะแบ่งออกเป็นสามช่วงด้วยกัน
ช่วงที่หนึ่ง :1-10 อัล-เราะห์มัต เป็นช่วงที่พระองค์ส่งมอบความรักแก่บ่าวพระองค์ ครั้งใดที่บ่าวขอดุอาร์ พระองค์จะส่งมอบ(ดุอาร์ในเดือนรอมาฎอน เป็นดุอาร์ที่ถูกตอบรับเช่นกัน)
ช่วงที่สอง :11-20 มัฆ.ฟีเราะฮ ล้างบาป เป็นช่วงที่พระองค์อัลลอฮส่งล้างบาปบ่าวของพระองค์ อยู่ช่วงของความสะอาดจากบาป
ช่วงที่สาม : 21-30 อุตกุน มีณัญนาร(อิสระจากไฟนรก)เป็นช่วงที่พระองค์อัลลอฮ ส่งให้บ่าวของพระองค์อิสระจากไฟนรกส่งห้ามไฟนรก
และช่วงสำคัญของเดือนรอมาฎอนช่วงสำคัญของค่ำคืน ลัยลาตุลกอดร. โปรโมชันสุดพิเศษและยิ่งใหญ่สำหรับบ่าวของพระองค์(โปรโมชันใหม่ไปซื่อกันดีกว่า)คงจะหาเจอละสิ!ร้านที่ขายนั้น ไม่มีหรอกน่า ร้านก็คือเฝ้าทำอามาลอีบาดัตละหมาด เตาบัต ซุกุรเลาะฮ. อ่านอัลกุรอ่านของวัน ลัยลาตุลกอดร.ซึ่งนักอูลามะหได้ระบุเอาไว้ว่าคืนลัยลาตุลกอดร. จะส่งเกิดสิบสุดท้ายของเดือนรอมาฎอน ซึ่งได้ชี้แจ้งว่าเป็นคืนที่ไม่มีคู่ ซึ่งในนั้นเป็นคืนที่ 21,23,25,27,และ29
ใครที่ทำอามาลตรงของวันลัยลาตุลกอดร. พระองค์อัลลอฮ.จะส่งผลบุญที่สมบูนณ์แบบให้กับเขา 83ปี
อับดุลเลาะ : มาซาอัลลอฮ(คนเราเกิดมาอายุยังไม่เท่า83ปีก็เสียแหละ)
อะหมัด : อยากให้ทั้งสิบสองเดือนของพระองค์เป็นเดือนรอมาฎอนหมดเลย อ่านอัลกุรอ่านแค่ครั้งเดียวแต่กลับได้ผลบุญอ่านอัลกุรอ่าน83ปีแน่ะ โอ้โฮ...สุดยอด
ความยิ่งใหญ่ของเดือนรอมาฏอนอั้นประเสริฐ เรายังนับไม่ถ่วนความยิ่งใหญ่ อัล-เราะห์มัตของพระองค์ส่งมา มันชั้งโบนัส พันๆเท่า อามาลซูนัตกลับเพิ่มเป็นอามาลวาญีบ และอามาลวาญีบกลับเพิ่มเป็นสิบๆเท่า ละหมาดซูฮุรหนึ่งเวลาได้ผลบุญจากอัลลอฮ.27 และ27ไปคูณกับ10เราจะได้?เพียงแค่หนึ่งเวลาเราไดัรับผลบุญจากอัลลอฮมากแค่ไหน แล้วเราจะต้องการอะไรอีกถ้าไม่พยายามทำ อดทนซอบารเอาไว้ ทำเพื่ออัลลอฮ.อย่างจริงใจแล้วเราจะยิ้มอย่างสวยงาม เมื่อได้เห็นสิ่งที่เราต้องการในวันอาคีรัต ี อัล-ญันนะฮ อามีน


                       #‎เรื่องที่11‬

เพื่อว่าจะได้เป็นนักเขียนกับเขาบ้าง อินชาอัลลอฮฺ
เรื่องที่ 11 เทศกาลรอมาฎอน(แรงซิ่งมหาภัย)
จากความเป็นจริงที่ประกฏขึ้น..
เปิดตัวเทศกาลรอมาฎอน รวมมวลชนทั้งก่องเ...หล่ามหาภัย แรงซิ่งมาแสว่งหาผลบุญ! จากเรื่องจริงมาแต่งเป็นนิยายเรื่องสั้น จุดประสงค์อั้นใด ที่ผมอยากบอก ไม่อยากให้พี่น้องต้องมาตกอยู่ในพื้นที่ที่ต้องเป็นอยู่"วานายาซูบีลลาฮฺ....

"เช้าวันที่อุดมสมบูรณ์สงาตาสงางามด้วยสิ่งแวดล้อมอั้นสีเขียว ปกคลุ่มด้วยอัล-เราะหมัตของพระองค์ผู้ทรงยิงใหญ่ สิ่งดีๆงามแจกกระจ่ายทั้วพื้นที่ รอมาฎอนเดือนประเสริฐทรง
เฮ่!พวก สิ่งที่ฉันสั่งให้ทำ เสร็จยังวะห..
เออ!เสร็จแล้ว ยังงัยฉันรับรองเลยชนะ ตัวเครื่อง ล่อ ท่อไอเสียแต่งดังเรียบร้อย รับรองแรงซิ่งชนะชั่ว..
วันแรกของเดือนรอมาฎอนอั้นประเสริฐจะต้องกลับกลายเป็นเดือนที่วุ่นวาย กระจ่ายเต็มไปด้วยเสียงรถซิ่งบนถนน เทศกาลทุกๆของปีในข่วงเดือนรอมาฎอนก่องประชุมเหล่าต่างวัยต่างเพศมาพนันแห่มาดูการแข็งขันรถซิ่ง หมู่บ้านแห่งหนึ่งสายทางตรงเหมาะมากน่ะสำหรับแข็งแรงซิ่งมหาภัย ทุกจะสนับสนุนการแข็งขันทำความชั่ว แต่งดละเว้นจะสนับสนุนทำความดี เส้นทางการเดินจะต้องพลิกหนึ่งเดือนกลับเป็นเส้นทางรถซิ่ง(งดใช้เส้นทางนี้หนึ่งเดือนน่ะ แข็งรถอยู่okป่ะ!..
โอ่หๆๆ!!อีกแหละทุกๆปีเลยยังงี้ไม่ไหวจริงๆทำมั้ยต้องมาแข็งในช่วงเดือนรอมาฎอนด้วยเนีย จะไปซื้อของหวานอาหารก็ไม่ได้ จะยังไงๆไอ้พวกนี้..
ใช่สิเธอ!!..จะออกไปก็ไม่ได้ รู้สึกรำคาญ ขอให้ชนล้มหักค่อไปเลย...
ปริ๊งๆ....โปร๊งๆ....บรู๊มๆ...เสียงอั้นดังของรถซิ่งบนถนน โห้ๆเฮฮา เสียงจากก่องเชียร์อาจจะถูกโดนชนอยู่รอบๆข้าง เสียงทางซ้าย เอาไปเลยเร็วๆแซ่งมันไปเลย และจากเสียงทางขวา ใช่!ไม่ต้องเป็นห่วงเอาให้เต็มสปีดเลย บีบให้แรงๆเลย...เสียงก่องเชียร์ที่ค่อยให้เป็นกำลังใจรอบข้างๆแต่มีกระซิบเบาบางว่าระวังเสาๆ
ปกติบนถนนอาจไม่มีผู้คนอยู่ แต่พอมาช่วงเดือนรอมาฎอนเต็มฝูง ถนนสายตรง3กิโล เต็มไปด้วยผู้คน ก่องเชียร์เข้าไปใหญ่คนแข็งก็แข็งกันไปสนุกไปเฮฮาแต่ละวัน แต่มีทะเลาะกันบ้างกับการไม่พอใจของรถ อยู่แบบนี้ไปตลอดทั้งเดือน คงจะไม่มีอะไรทำละมัง วันวันก็ไปแข็งแห่ไปดู ถ้าฉันพูดได้ฉันจะบอกกับเธอว่า โอ้....พวกที่ลาหลังเอ่ย ฉันอุตส่าหเป็นเดือนที่มีบารอกัตให้กับเธอ แต่เธอกลับไม่ให้ความสนใจกับฉัน อยู่แต่ไ้ร้ค่าไปแต่ละวัน
ผิวถนนก็เช่นกัน.. ถ้าฉันพูดได้ฉันก็จะบอกกับเธอว่า โอ้...ผู้แสว่งหาภัยเอ่ย หาเรื่องเจ็บให้ตนเอง ไม่เคยคิดเลยหรือไง แข็งกันไปแล้วจะได้อะไร เงินหรอ!กี่ล้านล่ะ?คงจะเยอะพอที่จะซื้อผลบุญใช่มั้ย!..
หรือว่าเธอคิดถึงฉัน?จะมาอยู่ในท้องของฉัน เธอไม่ต้องเป็นห่วง ยังไงในแต่ละวัน70ครั้งกุโบร์จะเรียกเธอ เธอได้มาอยู่สมใจแน่ๆ!!(ตายในเดือนรอมาฎอนเข้าสวรรค์น่ะ)..??นั้นก็ใช่จริง แต่เธอตายในห้นทางไหนล่ะ? ตายเพราะชนเสา หรือว่าตายตอนที่กำลังอ่านอัลกุรอ่านอยู่...เงียบละดิ!!ตอบไม่ได้ นี้แหละความง่ายๆคิดง่ายๆของเธอ...
หยุดเทอญน่ะ เห็นใจเดือนรอมาฏอนกันบ้าง..อย่าให้เดือนรอมาฎอนอั้นประเสริฐจะต้องมาร้องไหเสียดายเลย......
เพราะเรารักกันจึงจะต้องมาตักเตือนกัน เก็บสายตากลับมาเปิดอ่านอัลกุรอ่านเทอญน่ะ อย่าให้เดือนรอมาฎอนต้องจากเราไป ยังที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย..
ด้วยรักและเป็นห่วงพี่น้อง....
(จบ)
"ปากาของฉัน น้ำหมึกของเธอ"
Cr...นายตัวอักษร

          เรื่องที่12 เธอที่รอคอย.....

ฝึกเขียนเรื่องที่12 ‪#‎เธอที่รอคอย‬...
จะเห็นได้ว่า ปัจจุบันการแต่งงานนั้นไม่ใช่อยู่สุขด้วยความรัก แต่นั้นอยู่ด้วยความเข้าใจกัน สาเหตุหลากหลายสาเหตุที่ทำให้คู่ค...ู่หนึ่งต้องแยกทางกัน เหตุผลบางอย่างของแต่ละฝ่ายได้กล่าวนั้น ถ้านึกคิดดูแล้วมันไม่ใช่เหตุผลที่ดีที่สุด มันอยู่ที่ว่าการไม่เข้าใจและกันต่างหาก คู่มุสลิมเราในวันนี้ ความรักอย่างที่เข้าใจกันจริงมันเป็นแบบไหน จะกี่คู่ล่ะ ที่จะเสมือนท่านรอซุลลัลลอฮฺได้
‪#‎ต้องหย่า‬ ‪#‎แยกทางกัน‬ มันดีแล้วหรึ?.............แล้วคุณมาแต่งงานกับเขาทำไมในเมื่อคุณไม่ได้รักเขาอย่างที่เขาคาดหวังเอาไว้ ......................................................................
วันเช้าๆแห่งอุดมสมบูรณ์ บรรยากาศสีสันอย่างสะดุดตา ฝูงนกบินกระจายอยู่เต็มท้องฟ้า ลำแสงสีต่างๆนานาค่อยพัดผ่านกลางหัวใจ..
สามี : วันเวลามันผ่านไปอย่างรวดเร็วเลย นึกถึงวันเวลาที่เราแต่งงานกันใหม่ๆเนอะ
ภรรยา : บรรยากาศวันนี้มันทำให้เดะคิดถึงวันวิวาห์วันนั้น วันที่บังจูงมือกอดอาเดะและกล่าวว่า"รักเดะที่สุดในโลกเลย"
สามี : ใช่!บังก็ได้สัญญากับเดะอีกด้วยน่ะว่าเราจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข พอกินพอใช้ ซูกุรฺเท่าที่มี เวลาที่เหนื่อยล่าก็จะคอยเติมเต็มให้กำลังใจ ในเวลาที่ทำผิดพลาดใดก็จะอภัย เข้าหาคุยกันอย่างใช้สติ ฟังอีกฝ่ายอย่างเข้าใจ
ภรรยา : ใช่! เดะได้ยินคำพูดของบังในวันนั้น
สามี : เดะยังจำได้มั้ย..ในค่ำคืนวันนั้น
ภรรยา : ค่ำคืนของวันไหนอ่ะบัง
สามี : ก็ค่ำคืนที่ว่า.........
ภรรยา : อิอิอิ เดียวเหอะๆๆ (คิดไกลเชียวน่ะ นี้เป็นเรื่องส่วนตัวของสามีภรรยาเขา)คริ คริ
สามี : บังดีใจแค่ไหนที่เราเดินด้วยกันมาถึงจุดๆนี้ได้ ถ้าดูรอบๆคนข้างๆบ้านเรา "หย่ากัน แยกทางกันไม่รู่กี่รอบไม่รู้กี่คู่
ภรรยา : อัลฮัมดูลีลาฮ์ เป็นเพราะบังที่เข้าใจเดะ ยอมทนอยู่กับเดะ ถึงแม้ในเวลานั้นที่เดะตะโกนเสียงดัง พูดจาไ ม่ไพเราะต่อหน้าบัง บอกให้บังหย่าๆโดยไม่รู้กี่รอบ แต่บังกลับยิ้ม หัวเราะ กลับให้แนวทางให้เดะคิดในวันนั้น ทั้งๆทีบังจะต้องโกรธจะต้องโต้ว่า
สามี : ในวันนั้นถ้าบังไม่อดทน(ซอบาร)บังก็คงเป็นแค่ผู้ชายที่ไม่มีความรับผิดชอบ ที่ใครๆมองกันว่า คนเห็นแก่ตัว หาสุขเพียงคนเดียว
ภรรยา : เดะคงดีใจมากที่มีบังที่แสนดีแบบนี้ ในยามที่เดะอารมณ์ร้อน บังก็ช่วยเป็นดับเพลิงให้เดะเย็นช่ำโดยการ หัวเราะ และให้แนวทางให้เดะคิด คงจะหาเท่าดีหรือไม กับบังเดะคนนี้
สามีภรรยา : ขอบคุณที่ยังอยู่ถึงจุดนี้....

จะมีกี่คนกี่คู่ที่จะเสมือนตัวอย่างเช่นนี้ จะครอบรักและเข้าใจกันแบบนี้ จะแก่เฒ่าไปด้วยกันแบบนี้ ยอมอยู่ในเวลาที่เจอปัญหาและ ยอมทนในเวลาที่ถูกทดสอบ คงจะดีมากหมายเลย...........(จบ)
Cr...นายตัวอักษร (ปากาของฉัน น้ำหมึกของเธอ)